Dear friends,

                   "AUTISM PARENTS CORNER " New Whatsapp Group

                 HAPPY TO INTRODUCE  NEW WHATSAPP GROUP

 "AUTISM PARENTS CORNER".

 PLEASE USE IT AS A GOOD PLATFORM TO DISCUSS

VARIOUSE ISSUES RELATED WITH 

 AUTISM , YOUR WIEWS ABOUT TH SAME .......

THOSE WHO ARE INTRESTED PLEASE WHATS APP OR SMS

YOUR NAME AND WHATSAPP No: TO 919847361686

                THANKING YOU 

                LITTEN.A.P

Read more: https://autism-parents-corner-kerala.webnode.in/news/autism-parents-corner-new-whatsapp-group/

1. People don’t need to feel awkward when they’re around my son. Yeah, they may need to treat him a little differently, but I wish they wouldn’t be weirded out.
2. Not all autism is the same.
3. People seem to think that because my son isn’t like the one single other person they know on the spectrum, that he must not be autistic.
4. These kids love. They need love. They are wonderful and bring enormous joy and laughter to those who love them.
5. Knowing one child with autism doesn’t mean anything really – they’re all so different. Please don’t tell me my son doesn’t have it because he looks so different from the other kid you know on the spectrum.
6. Kids with special needs are smart. Talented. Creative, and thoughtful. It may not be obvious all the time – their minds work differently.
7. If my daughter is making strange noises, feel free to look. She’s just making them because she’s excited. Please don’t stand there and gape at us with your mouth hanging open.
8. If you see my son in a grocery store, he may be head nuzzling, chewing on the corner of his shirt, or spinning. He’s anxious. I will not scold him, so please do not look at me as if I should. He can’t help how his body receives stimuli. He is trying to cope with the way his body is affected by his surroundings.
9. From onlookers who think I am not addressing my child’s odd behaviors: I ask for a little empathy. Don’t judge. Try to understand that his environment strongly affects him.
10. Please accept our kids the way that you assume we will accept yours

1. Don’t say: “Is your child an artistic or musical genius? What special gifts does your child have?”
We’ve all seen “Rain Man” and know about the extraordinary artistic and musical gifts that some individuals on the autism spectrum possess. But the truth is that most on the spectrum do not have these gifts. In fact, only about10 percent have savant qualities.
Do say: “How is your child doing?”
This is what you’d say to the parent of a typical child, right? It’s perfectly acceptable to say this to the parent of a child on the spectrum. They can share with you what’s going on in terms of their child’s treatment and/or educational experience.
2. Don’t say: “You’d never know by looking at her that she has autism! She looks so normal.”
While the speaker might view this as a compliment, most parents of a child on the spectrum would not take it as such. Additionally, in the world of autism, the world “normal” is usually replaced with “typical” or “neuro-typical.”
Do say: “Your daughter is adorable”
Or offer any other compliment that you would use with any typical child.
3. Don’t say: “God doesn’t give you what you can’t handle” or “Everything happens for the best.”
Please don’t use clichés. Unless you’re the parents of a child on the spectrum, you don’t really know just how much there is to handle. Statements like these seem to minimize a parent’s experience by implying that this situation is something that they should be able to handle. Also, while it’s tempting to try to put a positive spin on the diagnosis, most parents of newly diagnosed children don’t feel that the diagnosis is the “best.” Over time, parents come to a place of acceptance, and some even view the diagnosis as a gift or as a way to gain a different perspective on life. But don’t be the one to instruct them about coming to those terms.
Do say: “Is there anything I can do to help you out?” or“I’m here if you need to talk.”
You can offer practical solutions to help a parent handle the diagnosis or the ongoing tasks, like help with grocery shopping, babysitting or other daily responsibilities. Sometimes, parents just need to vent and it’s helpful to have a friend with whom to share their feelings.
4. Don’t say: “I know exactly what you’re going through. My cousin has a friend whose neighbor’s sister has a child with autism.”
It’s human nature to try to show empathy for the family affected by autism, but it’s not right to say that you know “exactly” what parents are going through if you don’t have a child with autism.
Do say: “I don’t know what you’re going through, but I’m willing to listen if you need to talk.”
By honestly acknowledging the gap in your knowledge and offering heartfelt help, you will be a much better support system for the parents of a child on the spectrum.
There are also wonderful resources and organizations that can help educate you about autism.
5. Don’t say: “Do you have other children and are they autistic, too?”
While research shows there is a higher than typical incidence of autism among younger siblings of children with autism, it’s still not appropriate to ask this question. Also, it’s more acceptable to refer to children on the spectrum as “children with autism” rather than “autistic children.” When a child has leukemia, we say the child has cancer, not that the child is cancerous. To many parents, saying a child is autistic defines them only by their autism.
Do say: “Do you have other children?”
Just as you would ask this of parents of a typical child, this is a perfectly acceptable question for a parent of a child on the spectrum.
6. Don’t say: “Why don’t you just try…that new special diet I saw on TV? Or the latest and greatest treatment that was featured in the newspaper?
Please don’t offer unsolicited advice, especially if it’s in the form of a new-fangled or untested treatment for autism. Parents generally go into “research overload” as they try to sort through the myriad of treatments to determine what’s right for their child. Don’t make them defend their choices.
Do say: “I’ve been doing some research on autism and if you’d like, I can share it with you.”
The phrasing of this statement gives parents the option of whether or not they’d be open to hearing about what you’ve discovered.
7. Don’t say: “Don’t you think you’ve put him through enough treatment? Just let him grow out of it.” Or “Just accept him the way he is. Why use treatment to try to change him?”
Children do not spontaneously recover from autism, nor do they “grow out of it.” Parents do accept their children with autism for who they are, but like parents of typical children, they want to give their children every opportunity they can, which often translates into intensive treatment regiments. Research shows the importance of intensive early intervention, and treatment/support usually continues over the lifetime of an individual on the spectrum.
Do say: “What kind of treatment program are you using for your child?” or “What school does your child attend?”
Be careful not to offer unsolicited advice about the treatments or educational choices that have been made, or be overly probing. Take your cues from the parents about how open they want to be about the specifics of their child’s treatment plan.
8. Don’t say: “It’s such a burden to have to drive my kids to soccer practice and ballet classes every day!”or “My kids are talking so much they’re driving me crazy!”
Please don’t complain about all of the “normal” things that bother you as the parent of a typical child -- at least not in front of parents who have children on the spectrum. Most parents of children with autism dream about driving their kids to soccer or ballet, and parents of the 25 percent of non-verbal children on the spectrum dream about their children speaking one day. Be aware of and sensitive to their needs.
Do say: “Can I offer to drive your child to speech therapy or physical therapy?”
Parents appreciate the extra help when it comes to driving their children to appointments, especially if there are siblings at home who need care, or help at an appointment when a child is scared or fussy.
9. Don’t say: “You should really make time for yourself. You need to relax. Maybe schedule a massage?”
Life can be incredibly overwhelming, especially during the months right after your child is diagnosed with autism. Usually, the first thing you want to hear is about everything that you need to know about autism, and the last thing you want to hear is that you should make time for a mani/pedi. Sometimes, as the parent of a child with autism, “me” time is just not realistic.
Do say: “If ever you feel like you’d like to take some time for yourself, I’d be happy to help out.”
Once parents adjust to living with a child on the spectrum and establish a new normal, then it’s okay to offer to take them out for fun, or to stay with their child so that they can go out.
10. Don’t say: “How’s the marriage going? I hear the divorce rate is 80 percent among parents of kids with autism.”
You’d be surprised how many people like to quote this statistic. It’s false!Yes, parenting a child with autism can put additional stress on a marriage, but it seems that the divorce rate is similar among parents with or without autism in the family.
Do say: “Can I offer to babysit so you and your spouse can go out to dinner?”
Parents of newly diagnosed children find it challenging enough to navigate the new world of autism, let alone to find time to have a date night (or trust someone to take care of their child). I went to a benefit for an autism school where the most popular silent auction item was the one for a teacher who offered her babysitting services.
11. Don’t say: “What caused your child’s autism?”
Speaking about the cause of a child’s autism is a particularly sensitive subject because there is no known single cause. There are many theories about the causes of autism, which include heredity, genetics and environmental factors.
Do say: Nothing.
Even if you have a burning desire to ask this question, please don’t. It is both highly controversial and emotionally-charged. Often parents experience guilt around the cause of their child’s autism, and you’d only be adding fuel to the fire.

ഓട്ടിസം
(കടപ്പാട്: വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം)
കുട്ടികളിലെ ബുദ്ധിവികാസവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കാണുന്ന ഒരു മാനസികവ്യതിയാനമാണ് ഓട്ടിസം[1]. സ്വയം എന്നർഥമുള്ള ആട്ടോസ് എന്ന ഗ്രീക്ക് പദത്തിൽനിന്നാണ് ഓട്ടിസം എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് പദമുണ്ടായത്. ലിയോ കാനർ എന്ന മനോരോഗ വിദഗ്ദ്ധനാണ് 1943 ൽ ഈ പദം ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചത്. ഓട്ടിസം ബാധിച്ച കുട്ടികളുടെ പ്രധാന ലക്ഷണം തനിച്ചിരിക്കാനുള്ള ഇഷ്ടമാണ്. ഇത് കുട്ടികളുടെ ആശയവിനിമയ ശേഷിയെയും സഹവർത്തിത്വ ശേഷിയെയുമാണ് കാര്യമായി ബാധിക്കുന്നത്.സവിശേഷമായ ചില പ്രത്യേകതകൾ ഓട്ടിസത്തെ ഒരു മാനസിക വൈകല്യത്തിനേക്കാൾ ഒരു മാനസിക അവസ്ഥയായി കാണാൻ മനശാസ്ത്രജ്ഞരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
ഓട്ടിസം ബാധിച്ച കുട്ടികൾ കുട്ടികാലം മുതൽക്കേ തന്നെ കടുത്ത സംഗീതവാസന പ്രകടിപ്പിക്കാറുണ്ട്. സംഗീതമടക്കമുള്ള പല മേഖലകളിൽ ഓട്ടിസ്റ്റിക്കായ വ്യക്തികൾ ശോഭിക്കാറുണ്ട്. ചാൾസ് ഡാർവിൻപോലുള്ള പ്രമുഖരും ഓട്ടിസമുണ്ടായിരുന്നവരായിരുന്നു[2]. അസാമാന്യമായ ബുദ്ധിശക്തിയും ചില കുട്ടികളിൽ കാണാറുണ്ട്.
ഏറ്റവും പുതിയ പഠനപ്രകാരം ആയിരത്തിൽ രണ്ടു പേർക്കെങ്കിലും ഓട്ടിസം ഉണ്ട്. ഓട്ടിസം ബാധിച്ച മിക്ക കുട്ടികളും കാഴ്ചക്ക് വളരെ സാധാരണക്കാരാണ്. വിവിധ വ്യക്തികളിൽ പല നിലക്കാണ് ഓട്ടിസം കാണപ്പെടുക. പഠനവൈകല്യമുള്ളതും സംസാരശേഷി തീരെകുറഞ്ഞതുമായ അവസ്ഥ മുതൽ സ്വന്തമായി കുടുംബം പുലർത്താനും വരുമാനം ആർജിക്കാനും സാധിക്കുന്ന വിധത്തിൽ ബുദ്ധിമാനം (ഐ ക്യു) ഉള്ള അവസ്ഥവരെ ഓട്ടിസത്തിൽ കാണാം. [3].
കാരണങ്ങൾ
പ്രധാനമായും ഓട്ടിസത്തിനുപിന്നിൽ ജനിതക കാരണങ്ങളാണെങ്കിലും ഈ അസാധാരണാവസ്ഥയുടെ യഥാർത്ഥകാരണം ഇന്നും അജ്ഞാതമായി തുടരുന്നു.മസ്തിഷ്കത്തിലെ കോശങ്ങളായ ന്യൂറോണുകളും ശരീരത്തിന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളിലേക്കും തിരിച്ച് തലച്ചോറിലേക്കും ആവേഗങ്ങൾ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്ന നാഡീവ്യവസ്ഥയും തമ്മിലുള്ള വിപുലമായ വലക്കണ്ണിബന്ധത്തിലെ തകരാറുകളാണ് ഓട്ടിസത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നതെന്ന് പൊതുവെ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. ജനിതകമായ ചില സവിശേഷതകൾ, മസ്തിഷ്കത്തിന്റെ ഘടനാപരമായ ചില തകരാറുകൾ, ഘനലോഹങ്ങളുടെയും ചിലതരം കീടനാശിനികളുടെയും മനുഷ്യശരീരത്തിലെ സാന്നിധ്യം തുടങ്ങിയവ മസ്തിഷ്കത്തിൽ ഓട്ടിസത്തിന് കാരണമായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുന്നുവെന്ന് പഠനറിപ്പോർട്ടുകളുണ്ട്.[4] ചിലയിനം ഔധങ്ങൾ, മെർക്കുറി പോലുള്ള ലോഹങ്ങൾ, ചില വാക്സിനുകൾ, ചില ആഹാരവസ്തുക്കൾ എന്നിവ ഓട്ടിസത്തിനു കാരണമായേക്കുമെന്ന് ഇതിനകം തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.ഗർഭകാലത്ത്രസം(മെർക്കുറി) ധാരാളമായി കലർന്നിട്ടുള്ള കടൽവിഭവങ്ങളുടെ ഉപയോഗം,രസം(മെർക്കുറി) കലർന്നിട്ടുള്ള മിശ്രിതംകൊണ്ട് പല്ലിൻെറ ദ്വാരം അടക്കൽ തുടങ്ങിയവകൊണ്ട് ഗർഭസ്ഥശിശുവിന് ഓട്ടിസം ബാധിക്കാനുള്ള സാധ്യത ഏറുന്നു.പുകവലിക്കുന്ന അമ്മമാർക്കുണ്ടാകുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ഓട്ടിസം രോഗമുണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കൂടുതലാണ് എന്ന് പഠനങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്നു.[3]
ലക്ഷണങ്ങൾ
ശൈശവത്തിൽതന്നെ കുട്ടികളുടെ പെരുമാറ്റരീതികൾ നിരീക്ഷിച്ചാൽ അവരിൽ ഓട്ടിസത്തിൻെറ ലക്ഷണങ്ങൾ ഉണ്ടോ എന്ന് കണ്ടെത്താൻ കഴിയും. ശൈശവ ഓട്ടിസം (ഇൻഫാൻറയിൽ ഓട്ടിസം) ഉളള കുട്ടികൾ ശൈശവത്തിൽ തന്നെ പലതരം ലക്ഷണങ്ങളും പ്രകടമാക്കുന്നു. ചിലകുട്ടികളാകട്ടെ 15 മുതൽ 18 മാസം വരെ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലാതെയിരിക്കുകയും അതിനുശേഷം വളർച്ചയുടെ നാഴികക്കല്ലുകൾ ഓരോന്നായി കുറഞ്ഞുവരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഓട്ടിസം ബാധിച്ച കുട്ടികൾ അച്ഛനമ്മമാരോടും മറ്റു വേണ്ടപ്പെട്ടവരോടും അടുപ്പമോ പരിചയത്തോടെയുള്ള ചിരിയോ എടുക്കാൻ വേണ്ടി കൈനീട്ടുന്ന സ്വഭാവമോ കാണിക്കാറില്ല. ചില കുട്ടികൾ തങ്ങളോട് ആരെങ്കിലും സംസാരിക്കുമ്പോൾ അങ്ങോട്ട് ശ്രദ്ധിക്കുകയേയില്ല. ചിലരാകട്ടെ പരിചിതരോടും അപരിചിതരോടും ഒരുപോലെ അടുപ്പം പ്രകടിപ്പിച്ചെന്നിരിക്കും. സാധാരണ കുട്ടികളെപ്പോലെ, മാതാപിതാക്കളെ പിരിഞ്ഞാൽ പേടിയോ ഉത്കണ്ഠയോ ഇത്തരക്കാർ കാണിക്കുകയില്ല. സ്കൂളിൽ കൂട്ടുകാരോടും സമപ്രായക്കാരോടുമൊത്തുള്ള കളികൾ അപൂർവമായിരിക്കും. സദാസമയവും സ്വന്തമായ ഒരു ലോകത്ത് വിഹരിക്കുന്നവരാകും അധികം പേരും. ഓട്ടിസത്തിൻെറ മറ്റൊരു ലക്ഷണം സംസാരവൈകല്യമാണ്. ചില വാക്കുകൾ ആവശ്യമില്ലാത്ത സന്ദർഭങ്ങളിൽ ആവർത്തിച്ച് പറയുന്ന പ്രത്യേകതയും ഓട്ടിസത്തിൽ കാണാറുണ്ട്. ഉച്ചാരണ, വ്യാകരണ പിഴവുകൾ ഇവർക്ക് ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. അപൂർവം ചിലർ അക്ഷരങ്ങളിലും വാക്കുകളിലും അമിതമായ പ്രാവീണ്യവും ഓർമശക്തിയും പ്രകടിപ്പിക്കാറുണ്ട്. ഓട്ടിസം ബാധിച്ച കുട്ടികൾ മറ്റു കുട്ടികളുടെ കൂടെ കളിക്കാറില്ല. കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ വട്ടംകറക്കുക, നിലത്തിട്ട് അടിക്കുക, വരിവരിയായി അടുക്കിവെക്കുക എന്നീ കാര്യങ്ങളോടാണ് ഇവർക്ക് കൂടുതൽ താൽപര്യം.ദൈനംദിന കാര്യങ്ങൾ ഒരേപോലെ ചെയ്യാനാണ് ഇവർക്കിഷ്ടം.ഉദാഹരണത്തിന് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഒരേ പ്ളേറ്റ്, ഇരിക്കാൻ ഒരേ കസേര, ഒരേ ഡ്രസ് എന്നിങ്ങനെ ഇവർ വാശിപിടിച്ചെന്നിരിക്കും. പുതിയ സ്ഥലത്തേക്ക് താമസം മാറൽ, ഗൃഹോപകരണങ്ങൾ മാറ്റൽ, ജീവിതക്രമങ്ങളിലുള്ള വ്യതിയാനങ്ങൾ എന്നിവയെ ശക്തിയായി എതിർക്കും. ഒരു കാരണവുമില്ലാതെ ചിരിക്കുക, കരയുക, കോപിക്കുക, വാശിപിടിക്കുക, സ്വയം മുറിവേൽപിക്കുക എന്നീ സ്വഭാവങ്ങളും ഓട്ടിസത്തിൽ കാണാം. ചിലർക്ക് വേദന സഹിക്കാനുള്ള കഴിവ് വളരെ കൂടുതലാണ്. സ്വസ്ഥമായി ഒരിടത്തിരിക്കാതെ ഓടിനടക്കുന്ന അറ്റൻഷൻ ഡെഫിസിറ്റ് ഹൈപ്പർ ആക്ടിവിറ്റി ഡിസോർഡർ എന്ന രോഗവും ഇത്തരക്കാരിൽ കൂടുതലാണ്.[3]
ചികിൽസ
മരുന്നുനൽകിയുള്ള ഫലപ്രദമായചികിത്സ ഓട്ടിസത്തിന് നിലവിലില്ല. സാമൂഹീകരണം, ആശയവിനിമയം, പെരുമാറ്റരീതി എന്നിവയാണ് ഓട്ടിസം അവതാളത്തിലാക്കുന്നത്. അതിനാൽ സൗഹൃദപരവും അനുയോജ്യവുമായ ജീവിതാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിച്ച് നിരന്തരമായ പരിശീലനത്തിലൂടെ ഈ മൂന്നുമേഖലകളിൽ പരിശീലനം നൽകുകയാണ് ഓട്ടിസത്തിന്റെ പ്രധാനചികിത്സ.ചിത്രരചന, സംഗീതം, ചെസ്, കംപ്യൂട്ടർപഠനം തുടങ്ങിയ മേഖലകളിൽ ഇവർക്ക് അസാമാന്യ പാടവമുള്ളതായി കാണാറുണ്ട്.ഇത്തരം കഴിവുകൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവ വളർത്താൻ പരമാവധി അവസരങ്ങൾ ഒരുക്കിക്കൊടുക്കണം.[4].ഓട്ടിസത്തിന്റെ അനുബന്ധ പ്രശ്നങ്ങളായ അക്രമവാസന,അമിതബഹളം,ഉറക്കപ്രശ്നങ്ങൾ,അപസ്മാരം എന്നിവ മരുന്ന് ഉപയോഗിച്ച് നിയന്ത്രിക്കാം.[5]

പ്രിയരെ ,

 ഏറണാകുളം ജില്ല പരിധിയിലുള്ള ഓട്ടിസം കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ രക്ഷിതാക്കളുടെ ഒരു അസോസിയേഷന്‍ രൂപീകരിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

ഓട്ടിസം കുട്ടികളുടെ  പരിചരണം , വിദ്യാഭ്യാസം,  ചികിത്സ , അവര്‍ക്കാവശ്യമായ മറ്റു തെറാപ്പികള്‍  എന്നിവ  വലിയൊരു വിഭാഗം മാതാപിതാക്കള്‍ നേരിടുന്ന  ഒരു വെല്ലു വിളിയാണ് , എന്ത്  ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ പകച്ചു  നില്‍ക്കുന്ന അനേകരുണ്ട് ............................

എന്തൊക്കെ ആനുകൂല്യങ്ങള്‍  ,സര്‍ക്കാരില്‍ നിന്നും /അല്ലാതെയും  ലഭ്യമാണ്  എന്നൊക്കെ പലരും അറിയുന്നില്ല . ഭിന്ന ശേഷിയുള്ള  കുട്ടികള്‍ക്കായുള്ള  പല  ക്യാമ്പുകളും  ചിലപ്പോഴെല്ലാം സംഘാടകര്‍ക്ക് മാധ്യമങ്ങളില്‍  മുഖം കാണിക്കാനുള്ള  കുറുക്കു വഴിയായി  മാറുന്നുമുണ്ട് . അറിവുള്ള  കാര്യങ്ങള്‍ പരസ്പരം പങ്കുവയ്ക്കുവാനും  , അധികൃതരില്‍ നിന്ന്  നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ക്കായുള്ള അവകാശങ്ങള്‍  നേടിയെടുക്കാനും നമ്മള്‍  ഒരുമിച്ച്  നീങ്ങേണ്ടത്  വളരെ ആവശ്യമാണ് .  സാമാന ചിന്താഗതിയുള്ള സഹൃദയരില്‍ നിന്നും

സഹകരണം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു .

LITTEN.A.P

9847361686

autismparentscornerkerala@gmail.com  

NIRANMAYA SCHEME

A Health Insurance Scheme

for the welfare of Persons with

 Autism, Cerebral Palsy,

 Mental Retardation

and Multiple Disabilities.

 By National Trust

https://niramayascheme.com/Nirmaya medical insurance scheme for autism childrens